انسان های اولیه به خواب زمستانی می‌رفتند

هنگامی که خرس‌ها از حالت خفتگی یا خواب زمستانی طولانی‌مدت بیدار می‌شوند، کمی به خود کش‌وقوس می‌دهد و خود را برای شکار و پیدا کردن غذا آماده می‌کند، در این وضعیت استخوان‌ها و عضلات این جانور به همان قوت پیش باقی‌ است. خرس‌ها سوخت‌و‌ساز مخصوصی دارند تا از آنان در برابر مشکلات مختلف ناشی از خواب زمستانی محافظت کند؛ ولی گاهی ‌اوقات همه‌ چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. اگر جانوران پیش از خواب زمستانی، ذخایر غذایی کافی در بدن انباشته نکرده باشند، ممکن است به مشکلات سلامتی عدیده‌ای دچار شوند.

ظاهرا قضیه برای نیاکان ما از همین قرار بوده است. محققان عنوان کرده‌اند که خواب زمستانی همیشه سالم نیست. جانورانی که به خواب زمستانی رفته‌اند اگر از ذخایر غذایی کافی برخوردار نباشند، ممکن است به نرمی استخوان، پرکاری غدد پاراتیروئید و استئیت فیبروزا ابتلا پیدا کنند. درواقع تصور می‌شود که بر اجداد ما که بقایای استخوان‌هایشان در سیما دِ لوس اُئسوس (به اسپانیایی به معنای چاله‌ی استخوان‌ها) کشف شده است، چنین رفته باشد.

چاله‌ استخوان‌ها در غار سیرا دِ آتاپوئرکا در نزدیکی شهر بورگاس (شمال اسپانیا) قرار دارد و یکی از مشهورترین محوطه‌های باستانی شبه‌جزیره ایبری با گنجینه‌ای از فسیل‌ها و بقایای استخوانی بی‌نظیر است. چاله‌ باستانی سیما دِ لوس اُئسوس از سال ۱۹۸۳ همه‌ساله کاوش می‌شود و تاکنون مجموعه‌ای از ۵۵۰۰ بقایای استخوانی در آن کشف شده است. تصور می‌شود این استخوان‌ها تعمدا به داخل گودال پرت شده‌ باشند.