خورشید حالا در شلوغترین بازه خود قرار گرفته است. بر اساس پیشبینیهای جدید، بیشینه بعدی فعالیت خورشیدی احتمالا قویترین چرخه آن خواهد بود. این مسئله در تضاد مستقیم با پیشبینی رسمی خورشیدی ناسا و NOAA قرار دارد اما میتواند تأییدی بر نظریه چرخههای فعالیت خورشیدی باشد که سالها است دانشمندان روی آن کار میکنند. در ادامه این مطب از مجله دلتا درباره قدرتمندترین چرخه خورشیدی میخوانید.
سطوح فعالیت خورشیدی معمولا کاملا متغیر هستند و چرخههای فعالیت آن رابطه تنگاتنگی با میدان مغناطیسی خورشید دارند. هر یازده سال یک بار، جای قطبهای خورشید تغییر میکنند؛ قطب جنوب جای خود را به قطب شمال میدهد و قطب شمال به قطب جنوب تبدیل میشود. هنوز مشخص نیست چه عاملی پشت این چرخهها است اما میدانیم جابهجایی قطب وقتی اتفاق میافتد که میدان مغناطیسی در ضعیفترین حالت خود قرار دارد.
از آنجا که میدان مغناطیسی خورشید، فعالیتهای آن مثل لکههای خورشیدی (مناطق موقتی با میدان مغناطیسی قوی)، زبانههای خورشیدی و فورانهای جرمی تاج خورشیدی (بر اثر گسیختگی و اتصال مجدد خطوط میدان مغناطیسی تولید میشوند) کنترل میکند، این مرحله از چرخه خورشیدی (میدان مغناطیسی ضعیف) نمایانگر دورهای با فعالیت بسیار اندک خواهد بود که به آن کمینه خورشیدی هم میگویند.
با جابهجایی قطبها، میدان مغناطیسی تقویت میشود و فعالیت خورشیدی قبل از جابهجایی بعدی قطبی به حداکثر میرسد. دانشمندان بهطور کلی کمینه خورشیدی را با بررسی دقیق فعالیتهای خورشیدی ردیابی میکنند. بر اساس این معیار، جدیدترین کمینه خورشیدی در دسامبر ۲۰۱۹ رخ داده است. در نتیجه حالا در بیست و پنجمین چرخه خورشیدی و احتمالای قدرتمندترین چرخه خورشیدی در این دورهها قرار داریم.
طبق پیشبینی ناسا و NOAA، تعداد لکههای خورشیدی تا جولای ۲۰۲۵ به ۱۱۵ عدد خواهند رسید. این چرخه مشابه، چرخه بیست و چهارم است که در آن ۱۱۴ لکه مشاهده شدند. در سال ۲۰۱۴ محققان مقالهای را منتشر کردند که به مشاهدات آنها از خورشید در یک چرخه ۲۲ ساله اشاره داشت. این چرخه یک چرخه کامل خورشیدی است که در آن قطبهای خورشید جابهجا شده و به نقطه اولیه باز میگردند.
چرخههای کوتاهتر (کمتر از یازده سال) پس از بیشینههایی با بیش از ۲۰۰ لکهی خورشیدی رخ میدهند. بر اساس معیار تیم تحقیقاتی، چرخه خورشیدی ۲۳ بسیار طولانی بود. این چرخه نزدیک به ۱۳ سال دوام آورد. چرخه خورشیدی ۲۴ هم آرامتر از چرخههای قبلی بود. اما نسبتا کوتاه بود و زیر ده سال دوام آورد. اگر محاسبات و تحلیلهای این تیم صحیح باشند تا اواسط دهه ۲۰۲۰ شاهد لکههای خورشیدی فراوانی خواهیم بود. تنها یک راه برای پی بردن به این پرسش وجود دارد: باید صبر کرد و دید.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «احتمال وجود زندگی در زیر سطح مریخ» را بخوانید.
سمانه مانیانی
۲۴ آذر ۱۳۹۹ در ۰:۵۶ ق٫ظ
پرهام
۲۳ آذر ۱۳۹۹ در ۹:۵۵ ق٫ظ
عالی بود?
عباس
۲۲ آذر ۱۳۹۹ در ۵:۱۲ ب٫ظ