دیدنی‌های قلعه طلسم شده گوریچ

قلعه گوریچ ولز که در اوایل قرن نوزدهم میلادی ساخته شد، ابتدا یک ملک خصوصی بود و سپس به مکانی برای بازتصویب قانون‌های قرون‌وسطایی درآمد. ما با مارک بِیکر، مسئول بازسازی قلعه، صحبت کردیم تا اطلاعاتی را پیرامون تاریخ آن و روح‌هایی که در قلعه پرسه می‌زنند دریافت کنیم. ادامه این مطلب را در مجله دلتا بخوانید تا به درون قلعه ۲۰۰ ساله گوریچ گام بگذارید.

سرگذشت این قلعه

در سال ۱۸۱۲، لیود هسکت بامفورد هسکت به‌منظور گرامیداشت یاد خانواده مادرش، یعنی خانواده لوید گوریچ، ساخت این قلعه را آغاز کرد. او پس از تکمیل قلعه از آن به‌عنوان ملک خصوصی استفاده نمود. طی سال‌های بعد، زمین‌های قلعه کم‌کم گسترده‌تر و قسمت‌های بیشتری روی آن ساخته شدند.

تمام قسمت‌های عمارت قلعه گوریچ روی یک زمین وسیع ۱۶۰۰ هکتاری بنا شده‌ است. هنگامی‌که خانواده هسکت در قلعه گوریچ زندگی می‌کردند، این قلعه ۱۲۸ اتاق، از جمله ۲۸ اتاق‌خواب داشت. بیکر می‌گوید مجموع طول دیوارهای این عمارت ۱۴ کیلومتر است؛ دیوارهایی که این روزها رویشان گیاهان بسیاری سبز شده است و کاملاً در معرض عوامل محیطی قرار گرفته‌اند.

پنجره‌های قلعه از چدن و شیشه‌رنگی ساخته شده بودند. شیشه‌های رنگی این پنجره‌ها امروزه گم یا خرد شده‌اند.

اگر به قلعه‌های وحشت علاقه دارید قلعه جنی‌ در جزیره کیش را بخوانید.

در اواسط قرن بیستم، این قلعه به یک جاذبه گردشگری تبدیل شد. معماری بی‌نظیر این قلعه آن را به یک مکان برجسته ملی تبدیل کرده است. بیکر می‌گوید: «این قلعه گویی از خیال انسان بیرون آمده است. انگار که افسانه است».

عمارت روح‌زده

گفته می‌شود که این عمارت که چند قرن قدمت دارد روح‌زده است. معروف‌ترین داستانی که از وجود یک روح در قلعه گوریچ تعریف می‌کنند، مربوط به کنتس وینفرد است؛ زن قدرتمندی که سرمایه‌اش را برای ساخت بیمارستان، گسترش هنر و ترویج دین به کار می‌گرفت. مردم می‌گویند روح او هنوز در قلعه پرسه می‌زند.

بیکر می‌گوید: «من هم اینجا چیزهای عجیبی دیده و شنیده‌ام». او می‌گوید به‌خوبی یادش می‌آید که یک روز یک هاله نور بزرگ و متحرک را روی راه‌پله مرمری عمارت به چشم دیده است. دیگر بازدیدکنندگان این مکان نیز تجربه‌های مشابهی را روی راه‌پله افسانه‌ای عمارت داشته‌اند.

یکی از مدیران قلعه گفته است که آن‌ها روبه‌روی یکی از پنج دروازه عمارت یک روح دیده‌اند.

مدیر داخلی عمارت می‌نویسد: «صدای کشیده شدن زنجیر به دروازه اصلی را شنیدم و بعد صدای پای کسی آمد که انگار به‌طرف من می‌دوید. وحشت همه وجودم را گرفته بود. هوا بسیار تیره‌وتار بود. من روی تراس اصلی ایستاده و منتظر بودم تا برق‌کار کارش را در قسمت دیگری از قلعه تمام کند و من درها را قفل کنم. قدم‌ها نزدیک‌تر و نزدیک‌تر و سپس در نیم متری صورتم ناگهان قطع شدند. من که از ترس به نفس‌نفس افتاده بودم، تلفنم را برداشتم و فلشش را روشن کردم. هیچ‌کس آنجا نبود!»

روح‌زده بودن قلعه گوریچ ولز به‌آسانی باورپذیر است. چراکه دیوارهایش پوسته‌پوسته شده‌اند و اتاق‌ها سرد و خالی‌ هستند. شوربختانه رمز و رازهای این قلعه در معرض عوامل محیطی قرار گرفته‌اند. اگرچه بیشتر نواحی عمارت به دلیل سال‌ها متروکه بودن فاسد شده است، ولی هنوز هم می‌توانید قسمت‌هایی از طراحی حیرت‌آور آن را مشاهده کنید.

پیشنهاد مطالعه: اگر به مطالب گردشگری علاقه دارید، شهری که همچنان می‌سوزد را در مجله بخوانید.