کشف راز انقراض کرگدن پشمالو

کرگدن پشمالو در اواخر عصر یخبندان در کره زمین پراکنده بودند و پیش از انقراض مرموز آن‌ها در حدود ۱۰ هزار سال قبل، قلمروی ناحیه وسیعی از اروپا تا کره جنوبی را در اختیار داشتند. پیش از این تصور می‌شد که شکار بیش از حد کرگدن پشمالو توسط انسان‌های نخستین در کنار بیماری و تغییرات آب و هوایی عامل کاهش شمار این حیوان در عصر یخبندان بوده است. اما محققان به تازگی دلیل دیگری برای کاهش و انقراض آنها یافته‌اند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تحقیقات جدید می‌خوانید.

مطالعه روی مهره‌های گردن گونه‌های منقرض شده این جانور و مقایسه آن با مهره‌های گردنی کرگدن‌های امروزی نشان می‌دهد که مدارکی دال بر وجود نوعی وضعیت نادر در استخوان‌های مربوط به دوران پلیستوسن وجود دارد به این معنا که ناهنجاری‌های ایجاد شده به دلیل بارداری دشوار این جانور، در کاهش تعداد آنها نقش داشته است.

محققان مرکز تنوع زیستی Naturalis واقع در «لیدن» هلند استخوان‌های گرفته شده از موزه‌های آمریکایی و اروپایی را از نظر گونه‌های زنده و منقرض شده مورد بررسی و مطالعه قرار دادند. آن‌ها در خلال مطالعات خود، وجود مهره گردنی سرویکال را در بسیاری از کرگدن‌های منطقه دریای شمالی کشف کردند. این در حالی است که کرگدن‌های امروزی فاقد این ویژگی هستند.

به گفته محققان، این بدان معناست که جانوران منقرض شده تحت تأثیر این شرایط آسیب پذیر بوده‌اند. دانشمندان معتقدند که در کرگدن‌های امروزی، وجود چنین مهره‌ای به خودی خود آسیبی به جانور وارد نمی کند و اغلب با بارداری‌هایی در ارتباط است که تحت شرایط سخت و دشوار رخ می‌دهند.

مهره گردنی در مطالعات قبلی، در جانوران متعلق به اواخر دوران «پلیستوسن»، یکی از دوره‌های زمین‌شناسی از ۲/۵ میلیون سال پیش تا ۱۰ هزار سال پیش، مشاهده شده بود و دانشمندان معتقدند که این ویژگی در درصد بالایی از ماموت‌های پشمالوی منقرض‌شده به چشم می‌خورده است. همین مساله، کنجکاوی محققان را برانگیخت تا کرگدن پشمالو را که گونه مشابه ماموت‌های پشمالو بودند و مانند آن‌ها در اواخر دوران پلیستوسن می‌زیستند و مرگ مشابهی داشتند، مورد مطالعه قرار دهند.

استخوان‌های کرگدن پشمالو از دریای شمال تا دلتای رودخانه در هلند غرق شده بودند. مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که در جمعیت کرگدن‌های پشمالو مشکلی وجود دارد. امروزه، کرگدن‌ها با تهدید شدیدی مواجه اند و برخی گونه‌ها در حال حاضر در معرض شدید کاهش جمعیت روبه رو هستند. در این میان، شواهد حاکی از آن است که کرگدن‌های سیاه غربی به طور کلی منقرض شده اند.

محققان، استخوان های امروزی را که در این تحقیقات مورد استفاده قرار گرفته اند از حداقل پنج دهه قبل جمع آوری کرده اند و امیدوارند که با این مطالعات بتوانند قبل از این که خیلی دیر شود، از خطری که جمعیت کرگدن‌ها را تهدید می کند، جلوگیری کنند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «چرا بعضی از گیاهان گوشت خوار شدند؟» را بخوانید.