اکثر گردشگرانی که به شهر شیراز سفر می‌کنند همواره به سمت جاذبه‌های بی‌نظیر آن مانند آرامگاه سعدی، حافظ، بازار وکیل، شاهچراغ، باغ ارم، ارگ کریم‌خان، مسجد نصیر المک و تخت جمشید رفته و از آن‌ها دیدن می‌کنند؛ دریغ از اینکه در ۳۶ کیلومتری شمال غربی شیراز روستایی به نام قلات وجود دارد که یک تکه از بهشت روی زمین است. روستای قلات شیراز منطقه‌ای بکر است که از آرامش مثال زدنی و آب‌و‌هوایی بسیار عالی برخوردار است.در ادامه با مجله دلتا همراه باشید تا به معرفی کامل روستای قلات شیراز بپردازیم.
این روستا آب‌و‌هوای خنک و مطبوعی دارد، به‌طوری‌که در این منطقه حتی در گرم‌ترین ماه‌های سال هم گرما چندان حس نمی‌شود. ویژگی منحصربه‌فرد قلات شیراز این است که یک فضای ارگانیک بسیار زیبا و تجربه گردش در یک طبیعت فوق‌العاده را برای شما رقم می‌زند. این روستا با وسعت کم خود دارای جاذبه‌های دیدنی بسیاری است که از میان آن‌ها می‌توان به کلیسای قلات شیراز که بین جنگ‌جهانی اول و دوم ساخته شده، آسیاب‌های آبی و قلعه قزل ارسلان اشاره کرد.
طبیعت روستای قلات
در سفر ایرانگردی‌تان وقتی که پا به روستای قلات شیراز می‌گذارید، درختان چندهزار ساله‌ای که در قلات شیراز وجود دارد را خواهید دید و از عظمت آن‌ها شگفت‌زده خواهید شد. همچنین اگر در فصل بهار به این روستا سفر کنید، حس قدم زدن در جنگل‌های مرموز و رویایی فیلم‌های هالیودی به شما دست می‌دهد. از معماری مهیج کوهستانی گرفته تا کوچه‌های پر رمز و رازی که جویبارهای زلالی در آن جاری است.
معماری خانه‌های روستا قلات
جنس اکثر خانه‌های این روستا از سنگ، خشت، گل، گچ و چوب است. سقف خانه‌ها مسطح بوده و خانه‌ها معمولا یک طبقه یا دو طبقه هستند. البته خانه‌های سه طبقه نیز در این روستا وجود دارد، اما تعدادشان بسیار کم است.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با جاذبه‌های گردشگری تهران مطلب “لمس نوستالژی در یکی از قدیمی‌ترین کافه‌های پایتخت” را مطالعه کنید.
ناشناس
۳ اسفند ۱۳۹۹ در ۰:۲۲ ق٫ظ
ناشناس
۲۵ بهمن ۱۳۹۹ در ۱۱:۲۹ ب٫ظ
عباس کاوندی
۲۴ بهمن ۱۳۹۹ در ۱۱:۴۷ ق٫ظ
خیلی جالب و در خور تحسین بود
پرویز.م.ک.
۲۳ بهمن ۱۳۹۹ در ۸:۵۹ ب٫ظ
معرفی مختصر شبیه (ارجاع) یک موضوع مطالعاتی به کتاب یاروایت های دیگراست…بسیارمفید…امایک گردشگربرای انتخاب به دانستن امکانات ،اقامت ،،هزینه و……بسیاردیگرنیازدارد!…خوب بود.تشکر
ناشناس
۲۳ بهمن ۱۳۹۹ در ۱۱:۲۸ ق٫ظ
خیلی عالیه من این همه شیراز بودم نمیدونستم.
ناشناس
۲۲ بهمن ۱۳۹۹ در ۹:۰۱ ب٫ظ
ناشناس
۲۲ بهمن ۱۳۹۹ در ۳:۱۵ ب٫ظ
عالیه واقعا
ناشناس
۲۲ بهمن ۱۳۹۹ در ۱۰:۴۷ ق٫ظ
ملیحه 09130138776
۲۲ بهمن ۱۳۹۹ در ۹:۴۲ ق٫ظ
واققاََ عالی وجذاب ،من ایرانی تابحال هیچ جای های دیدنی وگردشگری راندیدم افسوس عمرم روبه پایان است این ارزو را باخود خواهم برد بااین الاقه که من به طبیعت داشتم
ناشناس
۱۲ بهمن ۱۳۹۹ در ۷:۳۸ ق٫ظ
فریبا/سوته دل/برگی ازباران
۲۶ آبان ۱۳۹۹ در ۴:۰۷ ب٫ظ
بتدرودوسپاس ازاین مطلب روحنواز،من دلتارابه شخری تشبیه کرده ام که وظیفه ی توسعهپیشرفت این شهرمجازی برعهده تمامی شهروندانش است،چه ماکه ساکن کوچه پس کوچه های این شهریم چه شماکه طراح وسارنده ی آن هستید،فقط کاش درپایان مطااب گردشگری به گردشگران یادآوراین نکته مهم شویدکه پس ازبهره جستن اززیباییهای چنین مناطقی آنجارابه زباله دان مبدل نکنیم وپشت سرخودبجای آنهمه زیبایی ویرانه ای برجانگذاریم،بدرود
مارياااااااا
۲۶ آبان ۱۳۹۹ در ۳:۲۲ ب٫ظ
آدم بره یه مدت اینجا زندگی کنه
اصن گاو وگرسفندم اگه بشه بگیریمو همونجا واسه خودت زندگى کنى…
بعد برى براشون علف بیارى بخورن
شیرشونو بدوشى
بعد مرغ و خروسم بگیری
خروسه صبا بیدارت کنه
بعد پاشی بری از زیر مرغه تخم مرغ ورداری
شیر گاوم بدوشی
هنوز هوا گرگ و میشه صبونتو بخوری
هعیییییییی
مهسا
۲۶ آبان ۱۳۹۹ در ۲:۴۹ ب٫ظ
بیییی نظیره اینجا