اجاره‌های سنگین و گرانی مسکن، یکی از دلایلی است که شهروندان را برای یافتن گزینه ارزان‌تر به سوی حاشیه‌نشینی در شهرها سوق می‌دهد. این در حالی است که روی آوردن مستأجران به شهر‌های اطراف تهران با چالش‌هایی همراه و آسیب‌های اجتماعی زیادی به همراه خواهد داشت.
به گزارش مجله دلتا به نقل از مهر، یک کارشناس مسائل اجتماعی و بهزیستی معتقد است زندگی در شهر‌های حاشیه‌ای با تهدید‌هایی همراه است که سکونت در این مناطق می‌تواند بهترین امکان و فضا را برای رشد آسیب‌های اجتماعی فراهم کند.
«مهدی مغاری» با بیان این‌که جمعیت حاشیه تهران از چندین استان کشور نیز بیشتر است، گفت: امکانات بهداشتی، انتظامی، رفاهی، شهری و … در این مناطق به نسبت جمعیت بسیار کم‌تر است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا حرکت شهروندان از کلان‌شهر تهران به مناطق حاشیه‌ای می‌تواند، سبب مهاجرت معکوس شده و تمرکززدایی از تهران را رقم بزند، گفت: تمرکززدایی مؤلفه‌های خاص خود را دارد، این‌که افراد به دلیل ناتوانی از پرداخت اجاره‌ها و یا به دلیل هزینه‌های بالای زندگی در تهران مجبور به خروج از این شهر شوند، دردی را دوا نمی‌کند، چراکه کار این افراد در شهر تهران است، آن‌ها عملاً نمی‌توانند، به شهرستان‌های خود، که مستقر در استان‌های دیگر است، رجوع کنند و با حضور در مناطق نزدیک تهران حاشیه‌نشینی را رقم می‌زنند.
این کارشناس بهزیستی گفت: حاشیه‌نشینی در بافت‌هایی رخ می‌دهد، که طبق تعریف عمدتاً مهاجران روستایی و تهی‌دستان شهری را در خود جای‌داده‌اند. همچنین ازنظر ویژگی‌های کالبدی و برخورداری از خدمات رفاهی، اجتماعی و فرهنگی و زیرساخت‌های شهری شدیداً دچار کمبود هستند.
«مغاری» گفت: بررسی‌های میدانی نشان می‌دهد، حاشیه‌نشینی در اطراف تهران، نوعی نوین از حاشیه‌نشینی است، که ابعادی چون فقر شهری و درآمد پایین، سرمایه انسانی کم و تهدید‌های اجتماعی را به همراه خواهد داشت و سرمایه اقتصادی پایین این افراد مشکلاتی را برای گذراندن معیشت و وضعیت بهداشت این افراد رقم می‌زند تا جایی که خطر شیوع برخی بیماری‌های مسری در اماکن پرتراکم اطراف تهران به‌شدت احساس می‌شود.
از طرفی باید در نظر گرفت، که تمرکززدایی از پایتخت، اگر به‌صورت رشد همه‌جانبه اعم از رشد فرصت‌های شغلی و امکانات گوناگون باشد، امری مفید و پسندیده است، اما اگر در اماکنی پر تراکم و بی امکانات در شهر‌های اطراف تهران شاهد حضور نامتوازن جمعیت باشیم و به‌یک‌باره شهری مانند بومهن رشد ۱۰۰ درصدی جمعیت را تجربه کند، نگرانی‌های اجتماعی در مناطق حاشیه‌ای افزایش خواهد یافت.
