کودکان سرمایههای یک جامعه هستند و تربیت و حقوق آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این خصوص خانوادهها نقش حیاتی در تربیت و پرورش آنان دارند. هرگونه آسیب روحی و جسمی در این دوران میتواند در ادامه زندگی فرد اثر بخش باشد که به همین دلیل قوانین و کنوانسیونهای زیادی در دنیا به کودکان اختصاص داده شده است تا از حقوق آنها دفاع کنند و همچنین در ایران نیز قانون حمایت از کودکان در سال ۱۳۸۱ تصویب شده است که قوانین پیرامون حقوق کودکان و مجازات کودک آزاری نوشته شده است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی جرم کودک آزاری و مجازات آن میپردازیم.
جرم کودک آزاری
در سال ۱۳۸۱ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان تصویب شد که در آن همه اشخاصی که به سن هجده سال تمام هجری شمسی نرسیدهاند از حمایتهای قانونی مذکور در این قانون بهرهمند میشوند. بنا بر ماده ۲ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است. همچنین طبق ماده ۵ همین قانون کودک آزاری از جرایم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد. در صورتی که در خیابان و یا به طور کلی در جامعه کسی اگر مرتکب جرم کودک آزاری شود هر فردی میتواند از مرتکب شکایت کند. همچنین اگر والدین کودک خود را تنبیه کنند فقط در صورتی که از حدود تعیین شده بیشتر و غیر قانونی باشد مجازات میشوند.
مجازات کودک آزاری
مجازات کودک آزاری بر حسب مورد متفاوت است اما طبق قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، مجازات های کودک آزاری این گونه بیان شده است:
هرگونه خرید، فروش، بهره کشی و به کارگیری کودکان به منظور ارتکاب اعمال خلاف از قبیل قاچاق، ممنوع و مرتکب علاوه بر جبران خسارات وارده به ۶ ماه تا یک سال زندان و یا به جزای نقدی از ۱۰ میلیون ریال تا ۲۰ میلیون ریال محکوم خواهد شد.
بنا بر ماده ۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان: هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و مرتکب به سه ماه و یک روز تا ۶ ماه حبس یا تا ۱۰ میلیون ریال جزای نقدی محکوم میشود.
همچنین همه افراد و موسسات و مراکزی که به نحوی مسئولیت نگهداری و سرپرستی کودکان را بر عهده دارند مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری مراتب را جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضایی اعلام کنند، تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون ریال خواهد شد.
مطلب پیشنهادی: برای آشنایی بیشتر با نکات حقوقی بیشتر “خشونت خانگی و راههای قانونی مقابله با آن” را مطالعه کنید.