اصول قانونی پس گرفتن طلب

پول قرض دادن به کسی که در شرایطی خاص گرفتار می‌شود کار بسیار نیکویی است اما پس گرفتن آن شرایط خاص خودش را دارد. کاملاً طبیعی است شما که پولی به کسی قرض داده‌اید، بخواهید دیر یا زود، بالاخره پولتان را پس بیاورد. اما گاهی بر سر همین مساله اختلافاتی پیش می‌آید و افراد برای حل مشکل به قانون و مراجع قضایی مراجعه می‌کنند. برای دانستن مسائل قانونی شرایط پس گرفتن طلب و مراحل شکایت از طلبکار با مجله دلتا همراه باشید.

مراحل شکایت از بدهکار

کارشناس حقوقی و قضایی معتقدند برای پیشگیری از چنین اختلافاتی باید در گام نخست مسئولیت‌پذیری فرد در قبال پیمانی که بسته می‌شود اثبات گردد که قطعا در چنین شرایطی، ضریب بروز مناقشه و اختلاف به حداقل ممکن کاهش می‌یابد. سپس توصیه می‌شود در قبال پرداخت و واگذاری پول یا کالا به عنوان قرض، دریافت رسید و سندی که اثبات‌کننده مقدار، میزان و زمان پرداخت و واگذاری و تاریخ عودت آن باشد، در اولویت قرار گیرد. در چنین شرایطی در صورت اجتناب بدهکار به پرداخت بدهی، فرد طلبکار قادر است با اقامه دعوا و شکایت نسبت به عودت و باز پس‌گیری آنچه به عنوان قرض پرداخت یا واگذار کرده، اقدام کند. در مبالغ کمتر از ۲۰ میلیون تومان پرونده در شورای حل اختلاف مطرح می‌شود و در مواردی که بدهی بیشتر از ۲۰ میلیون تومان باشد موضوع در دادگاه حقوقی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. البته باد توجه داشت که طلبکار در شرایطی مجاز به شکایت و طرح دعواست که بدهکار در زمانی که با یکدیگر توافق کرده‌اند، مبلغ قرض گرفته شده یا دین خویش را پرداخت نکرده باشد. طبق قانون مدنی فرد شاکی نمی‌تواند پیش از مهلت تعیین شده ادعای بازپس‌گیری قرض را از نظر قانونی پیگیری کند.

روش های پس گرفتن طلب

بر اساس قانون، هر کس که مدعی حقی است باید در گام نخست آن را به اثبات برساند. در چنین شرایطی با اتکای به چند روش می‌توان نسبت به اثبات و احراز واقعیت با ادعای مطروحه اقدام کرد.
راهکار اول؛ یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای احقاق حق طلبکار، اقرار فرد بدهکار مبنی بر بدهی است. بنابراین در صورت اقرار شفاهی یا مکتوب مدیون، ادعای طلبکار به اثبات می‌رسد.
راهکار دوم؛ شهادت شهود به نحوی که اثبات‌کننده ادعای طلب از سوی شخص حقیقی یا حقوقی باشد می‌تواند برای دادگاه مولفه حائز اهمیتی محسوب شود.
راهکار سوم؛ برای پس گرفتن طلب، شاکی قادر است با مرقوم کردن و تنظیم اظهارنامه فرد را به نوعی به واکنش وا دارد و در پاسخ اظهار‌نامه ممکن است فرد مقروض با قید کردن عباراتی خاص، بصورت مستقیم یا غیرمستقیم اصل موضوع را تلویحا یا تصریحا اقرار کند. گاهی ممکن است فرد طلبکار با ارسال اظهارنامه و قید عباراتی با این مضمون که بدهکار از پرداخت و باز پس دادن قرض،اجتناب می‌کند باعث طرح پاسخی با این مضمون که در حال حاضر امکان پرداخت و عودت قرض وجود ندارد از سوی بدهکار شود، که همین پاسخ می‌تواند برای مرجع قضایی به مثابه تایید ادعای طلبکار بودن فرد شاکی قلمداد شود.

راهکار چهارم؛ درخواست ادای سوگند است. در این شرایط قاضی می‌تواند بنا بر تشخیص خویش، زمینه لازم را برای ادای سوگند شاکی و متشاکی فراهم کند.
راهکار پنجم؛ فراهم شدن نشانه‌هایی که دال بر اثبات ادعای فرد مدعی است. به عنوان مثال ممکن است دفترچه‌ای از فرد بدهکار با دست خط او پیدا یا تامین شود که در آن دریافت قرض از فرد طلبکار قید شده باشد و همین امر می‌تواند از سوی مرجع قضایی ملاکی برای اثبات واقعی بودن ادعای طلبکار قلمداد شود.
تمامی موارد مذکور به نوعی تایید‌کننده ادعای مطرح شده است و در این چارچوب برای دستگاه قضا، احقاق حق شاکی از متشاکی فراهم خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با دریافت طلب از بدهکار و حکم جلب “حکم جلب چرا و چگونه صادر می شود؟” را مطالعه کنید.