اجاره نشینی در آمریکا
در آمریکا دولت، خانه های مسکونی را با یارانه در اختیار خانوارهای کم درآمد قرارمی دهد. اجاره آپارتمان درآمریکا فرآیندی طولانی است و متقاضی باید به آژانس های املاک مراجعه کند. در سراسر این کشور اجاره بها متفاوت است.
به طورکلی اجاره بهای آپارتمان در مرکز شهرهایی مانند نیویورک یا سانفرانسیسکو گران تراز بقیه مناطق است. با وجود این، هنوزهم اجاره بهای آن از بسیاری شهرهای اروپایی کمتراست.
در این کشور مستأجر باید افزون بر دادن ودیعه، اجاره بهای دو ماه را درابتدای قرارداد به صاحب خانه پرداخت کند. اجاره بهای یک آپارتمان یک خوابه در مراکز شهری در آمریکا به طور متوسط ١١٩٣,٨۴ دلار و در بقیه نقاط شهری ٨٩۵.٨١ دلارتخمین زده می شود؛ بنابراین عجیب نیست که خانوارهای آمریکایی ٣٢.٩ درصد درآمد خود را صرف اجاره بها می کنند؛ اما در مقابل، مستاجر ایرانی، بیش از ۷۰ درصد حقوق خود را باید برای اجاره نشینی بپردازد.
اجاره نشینی در کانادا
در کانادا وضع کمی متفاوت است. در شهری مانند تورنتو، مستاجران، فقط اجاره ماهانه می دهند و چیزی به نام ودیعه و رهن در آنجا مرسوم نیست.
اجاره ای که مستاجران پرداخت می کنند فقط برای اجاره واحد نیست و کلیه هزینه های آب، برق، گاز و شارژ ساختمان را نیز شامل می شود و مستاجرهر اندازه که مصرف داشته باشد، هزینه ای جداگانه بابت آن ها نمی دهد؛ فقط هزینه تلفن واینترنت جداگانه و براساس قرارداد مستقل مستاجر با شرکت های مخابراتی واینترنتی پرداخت می شود.
به طور کلی یک مستأجر کانادایی، حدود یک سوم درآمد ماهانه اش را صرف اجاره خانه می کند. نکته جالب توجه این است که مستاجر تا هر زمان که بخواهد (ده سال، بیست سال و یا حتی بیشتر) می تواند در آن خانه با پرداخت اجاره بهای مشخص زندگی کند و صاحب خانه تا مستاجر نخواهد نمی تواند او را از خانه بیرون کند.
اجاره نشینی در ترکیه
در ترکیه نیز وضع اجاره نشینی کاملاً متفاوت است. در این سرزمین هزینه های زندگی در کنارخدمات رفاهی بسیار ارزان است.
متوسط اجاره بهای آپارتمان یک خوابه در مرکز شهرهای ترکیه ٣٧٠,۵١ دلار و دربقیه نقاط شهری ٢١۶.٢۶ دلار است.
در این کشورمدت زمان اجاره نامه اصولا یک سال است و فرد باید اجاره بهای یک ماه را هنگام بستن قرارداد پرداخت کند. در ترکیه مردم به طور متوسط ١٨.١ درصد از درآمد خود را به اجاره بها اختصاص می دهند.
ناشناس
۱۵ آذر ۱۴۰۱ در ۲:۰۸ ب٫ظ