امروزه انتقال خانه، آپارتمان و زمین و…با تنظیم سند رسمی انجام می شود. بنابراین در قولنامه یا مبایعه نامهای که بین فروشنده و خریدار بسته می شود، تاریخی را تعیین می کنند که با حضور در دفترخانه سند را به نام خریدار بزنند و به این ترتیب آن ملک به خریدار منتقل می شود.
اگر فروشنده در تاریخ تعیین شده در قرارداد در دفترخانه حاضر نشد تکلیف خریدار چیست؟
به یک نکته دقت کنید! گواهی عدم حضور فقط فروشنده را مجبور به پرداخت خسارت می کند. بنابراین گواهی عدم حضور قدرتی برای مجبور کردن فروشنده به انتقال سند ندارد. اما مدرکی است که خریدار می تواند از آن علیه فروشنده در دادگاه استفاده کند.
اینجاست که خریدار باید با مراجعه به دادگاه، دعوای الزام به تنظیم سند رسمی طرح کند. خریدار باید علاوه بر ضمیمه کردن قرارداد، گواهی عدم حضوری را که از دفترخانه گرفته است را همراه با دادخواستش تقدیم دادگاه کند. بعد از آن دادگاه باید یکسری موارد را بررسی کند.
دادگاه برای اجبار فروشنده به تنظیم سند چه مواردی را بررسی می کند؟
ابتدا دادگاه هویت خریدار و فروشنده را احراز می کند. بعد از آن باید بررسی کند که آیا واقعا معامله ای بین طرفین انجام شده است یا خیر. در کنار بررسی این دو مورد، باید برای دادگاه ثابت شود که فروشنده واقعا مالک ملک مورد نظر است.
بعد از بررسی و اثبات این موارد، دادگاه به نفع خریدار رای صادر می کند و فروشنده باید سند را در دفترخانه به نام خریدار بزند.
اگر فروشنده باز هم از انجام این مسئولیت خودداری کند، خریدار می تواند با در دست داشتن اجرائیه به دفترخانه اسناد رسمی مراجعه کند. تقاضای تنظیم سند رسمی را به دفترخانه بدهد. در این مورد نماینده دادگاه به جای فروشنده اقدام به امضاء برای انتقال سند می کند.
در این باره بیشتر بخوانید:
رشد ۱۳ درصدی پرونده‌های «الزام به تنظیم سند رسمی ملک» دردادگاهها
