چطور با افرادی که انرژی منفی می‌دهند مقابله کنیم؟

در این گزارش می‌خواهیم شما را با راهکارهای مقابله با انسان‌های منفی‎اندیش آشنا کنیم.

همدلی کنید

«ایمی جن سو»، از مدیران شرکت «پاراویس پارتنرز» می‌گوید: «برای شروع، این را بدانید که حس قربانی بودن همیشگیِ همکارتان، هیچ ربطی به شما ندارد. پس آن را به خودتان نگیرید. سعی کنید عجولانه قضاوت نکنید. همدردی با او کمک‌تان می‌کند. این را درک کنید که او دنیا را جور دیگری می‌بیند و زندگی کردن به شکل یک قربانی، آن هم هر روز، باید سخت باشد.»

برای حل این مشکل باید نگاه‌تان را نسبت به او تغییر دهید تا به بهبود شرایط کمک کند. با او همدردی کنید. یادتان نرود: او نمی‌خواهد عمداً روی اعصاب شما راه برود.

مثبت باشید تا انرژی منفی دفع شود

وقتی مجبور هستید با همکاری که انرژی منفی‌ ساطع می‌کند، وقت بگذرانید؛ راه‌هایی پیدا کنید که پس از آن، فشار ناشی از معاشرت با او را از روی خودتان بردارید، مثلاً پیاده روی یا مدیتیشن کنید یا به موزیک گوش دهید.

داستان را جور دیگری روایت کنید

برخورد با همکاری که انرژی منفی می‌دهد واقعاً طاقت‌فرسا است، به‎خصوص اگر دائماً به ناله‌هایش گوش کنید. اما راه حل این اتفاق چیست؟

 فرض کنید همکارتان دارد پشت سر رئیس بد می‌گوید، چون فکر می‌کند رئیس همه کار‌ها را روی سر او ریخته و بقیه بیکار هستند. «هالی ویکز»، سخنران مدرسه کندی هاروارد و نویسنده کتاب «شکست در برقراری ارتباط» در این رابطه معتقد است که به آن شخص باید بگویید:«می‌دانم که این شرایط استرس‎زا است، اما شرط می‌بندم، چون تو از همه لایق‌تر و قابل اعتمادتری، کار بیشتری به تو می‌سپارد و نمی‌داند تحت فشار هستی.»

به او اعتبار ببخشید

اعتباربخشی می‌تواند در چنین شرایطی مفید باشد. این را ایمی می‌گوید: «برای این‌جور آدم‌ها، اعتبار معمولاً مثل یک حلقه گمشده است. آن‌ها حس می‌کنند دیده نمی‌شوند و کسی به آن‌ها توجه نمی‌کند.» برای همین، با خودشان می‌گویند: «اگر گلایه کنم یا نقش قربانی را بازی کنم، حتماً صدایم را خواهند شنید یا از من قدردانی خواهند کرد.»

راه‌ حل ارائه دهید

یک پاسخ دیگر به گلایه‌های بی‌پایان شخصی که انرژی منفی می‌دهد، ارائه راهی برای حل مشکل است. ایمی می‌گوید: «دلیل گله و شکایت کردن او، شاید این است که یک نیاز ناگفته دارد و باید به آن رسیدگی شود. در این صورت؛ باید نقش مربی به خود بگیرید.» مثلاً بگویید: «آیا انتظاراتی داری که بقیه از آن خبر ندارند؟» یا «شنیدم که بابت فلان قضیه ناراحت هستی.»

ویکز می‌گوید: «هدف شما، تمرکز روی احساسات او نیست، بلکه باید روی چالش حرفه‌ای‌اش تمرکز کنید. به او قدرت دهید و خودتان را از نظر روحی برای حل مشکل وی آماده کنید.» هر کار می‌کنید، حواس‌تان باشد که او وارد فاز غر‌ زدن نشود. این کار، کمترین فایده‌اش این است که او می‌فهمد نمی‌تواند پیش شما غر بزند و اگر بزند، به مرور تمایل‌تان برای صحبت با او را از دست می‌دهید.

حد و مرز بگذارید

 حد و مرزهای‎تان را مشخص کنید. ایمی می‌گوید: «اگر این فرد، همیشه سر میز شما می‌آید که آه و ناله کند، باید برای رابطه‌تان قوانین جدید تعریف کنید.» بی‌ادبی یا بی‌احترامی نکنید. اما در مورد حد و مرزهای‎تان، صریح باشید. او در ادامه می‌گوید: «ساکت بمانید و با استفاده از زبان بدن، برایش پیغام بفرستید که بداند علاقه‌ای به صحبت ندارید.»

ویکز اضافه می‌کند: «حتی اگر حس می‌کنید نمی‌توانید شرایط را درست کنید، حداقل می‌توانید آن را کنترل کنید.» به محض این‎که دیدید همکارتان نزدیک می‌شود، بگویید: «من شش دقیقه وقت برای صحبت دارم.» این استراتژی بی‌عیب و نقص نیست، اما حداقل مجبور نیستید زیاد عذاب بکشید. هدف این است که نه مظلوم واقع شوید و نه به رفتارش دامن بزنید.