شیراز ، بوی بهارنارنج می دهد . شهری که جلوه هایی بی بدیل در پیش رویمان می گشاید. می توانی ساعت ها رهسپار خیابان
هایش شوی و لحظاتت را با طعم خوش فالوده، شیرین کنی و یا دلت را به حافظ و سعدی بدهی و اشعارشان را برای آموختن درس
زندگی مرور کنی . تمام اینها در کنار هم تجربه ای فراموش نشدنی را خلق می کنند و همچون خاطره ای ماندگار به یادگار می مانند.
یکی از این خاطره ها گشت و گذار در باغ های این شهر است که به معماری ایرانی آراسته شده و با فضایی دل انگیز و روح افزا همچون
یک میزبان سخاوتمند، آغوششان را به روی همه گشوده اند.
امروز ، راهی یکی از همین باغ ها می شویم که جهانیان را هم با جلوه های خود شگفت زده کرده و نامش به عنوان یکی از ۹ باغ ایرانی
در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
در گوشه ای از شمال غربی شهر شیراز، باغ زیبای ارم در فاصله کمی از کوه های شمالی شیراز (باباکوهی) قرار گرفته است.
این باغ یکی از زیباترین باغ های استان فارس و حتی کل کشور است که گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سوی خود می کشاند و
با داشتن درختان سر به فلک کشیده و گل های رز دلبری و هر چشمی را به خود خیره می کند.
آن گونه که از نوشته های جهانگردان بر می آید، این باغ از زمان صفویه به بعد آباد و پرشکوه بوده و منابع تاریخی از سازندگی و بهسازی
آن در زمان زندیه و توسط کریم‌خان زند سخن می گویند.
در سال های ۱۳۵۰_۱۳۴۵ شمسی، باغ ارم با اعتبار واگذاری از طرف سازمان برنامه و بودجه و زیر نظر مسئولان وقت دانشگاه، تعمیر و
مرمت شد.
دیدن یک مکان تاریخی و بازدید از یکی از آثار جهانی ایران فقط یکی از دلایلی است که می تواند شما را راهی باغ ارم کند. باغ ارم
تلفیقی کم نظیر از تاریخ و طبیعت را پیش رویتان قرار می دهد؛ تلفیقی که باعث ایجاد فضایی بهشت گونه شده و هر کسی را عاشق
خود می کند. با قدم زدن در این باغ، هر لحظه، جلوه ای خاص خواهید دید که شما را به سوی خود می کشاند و غرق در لذت می کند.
در این باغ امکانات و فرصت هایی وجود دارند که لذت بخش است .
پس به بازدید کوتاه از ساختمان این باغ اکتفا نکنید و تا آنجا که می توانید در آن به گشت و گذار بپردازید.
