بچه که بودم فکر می‎کردم خدا چیه؟ نور؟ روح؟ جسم؟ بزرگ‎تر که شدم با این‎که مطمئن بودم خدا جسم نیست ولی دوست‎داشتم ببینم چه شکلیه. پیر؟ جوان؟ لاغر؟ وقتی به سنی رسیدم که بیشتر متوجه می‎شدم، دیدم که باید خدا رو در آفریده‎هاش دید، گذشته از مادر که نمونه بی‎نظیری از محبت خدااست. باید تو طبیعت می‎گشتم و ردپای خدا رو اون‎جا می‎دیدم. رفتم، گشتم، دریافتم که طبیعت به نحو غیرقابل‎تصوری زیبایی ذات خداوند رو به نمایش گذاشته. حتی موقع طغیان ، کوران و کولاک در یک بی‎نظمی‎ خارق‎العاده به نظم رسیده؛ طبیعت آینه تمام نمای خداونده.