فرزند پروری روندی آگاهانه از تربیت فرزندان است. ارتباط موثر برای یک رابطه قوی میان والدین و فرزند ضروری به نظر میآید. برای تقویت رابطه میان والدین و فرزندان بهکارگیری نکاتی از سوی والدین ضروری خواهد بود. بهکارگیری قواعدی از سوی والدین در تربیت فرزندان میتواند سرنوشتی متفاوت برای آنها رقم بزند. با ما در مجله اینترنتی دلتا همراه باشید.
اختلال در روند فرزند پروری
درست است که خانواده به عنوان پناهگاهی برای امنیت و آرامش تلقی میشود اما کودکان در برههای از زندگی خود احساس یگانگی با خانواده را از دست داده و به دنبال جایگزینی برای آرامش خانواده میگردند. این اتفاق معمولأ یا به دلیل ترس از قضاوت یا اختلاف نظرهای مکرر میان والدین و فرزندان اتفاق میافتد. شکافی که روند فرزند پروری را با مشکل مواجه کرده و آسیبهایی جبرانناپذیر برای هر دو طرف به همراه خواهد داشت.
آسیبهایی که متوجه کودکان خواهد بود عبارتند از:
- از بین رفتن احساس اعتماد و امنیت
- شک و تردید به خود و کاهش عزت نفس
- بالا رفتن احتمال تمایل کودک به رفتارهای پر خطر
یک رابطه معیوب میان والدین و فرزندان با اختلال در روند فرزند پروری تأثیرات عمیقی بر سلامت روانی، عاطفی و حتی جسمی کودکان و والدین بر جا خواهد گذاشت. این اختلال منجر به استرس مزمن، اضطراب، افسردگی و احساس عمومی نارضایتی در زندگی برای هر دو طرف خواهد شد.
توصیههای فرزند پروری به والدین
مهم است که والدین متوجه اهمیت نقش خود در فرآیند فرزند پروری باشند، چرا که این والدین هستند که در قبال کودکان خود مسئولند. با پذیرش مسئولیت فرزندآوری این والدین هستند که ملزم به رعایت اصول و قواعدی برای بهبود رابطه با فرزندان شدهاند. بنابر این به خاطر داشته باشید که اولین گام در یک فرزند پروری موثر، پرهیز از خود محور بودن و ایجاد رابطهای همدلانه با فرزندان است.
-
برنامهای منظم برای تعامل با فرزندان بگذارید
مطالعهای که در سال ۲۰۲۳ در مجله روانشناسی خانواده منتشر شد، چالشهای پیش روی خانوادههای پر هرج و مرج و مشکلات عمده آنها را در برقراری مکالمات معنادار با فرزندانشان آشکار میکند.
نویسنده اصلی این مطالعه توضیح میدهد: تجارب استرسزا، مانند زندگی در محیط پر هرج و مرج خانه، تواناییهای فرزند پروری والدین را کاهش داده و پاسخگویی و تعامل مثبت با فرزندان در طول روز را برای آنها دشوارتر خواهد کرد.
این تحقیق بر اهمیت اجرای برنامههای مشترک در محیط خانواده به عنوان راهی برای تسهیل گفتوگوهای بیدردسر و ثمربخش و در نهایت پرورش ارتباطات معنادار تاکید میکند. برخی از توصیهها عبارتند از:
- غذا خوردن اعضای خانواده در کنار هم حداقل برای یک بار در روز
- مشخص کردن روزی در ماه به عنوان روز خانواده
- ارتباط روزانه فرزندان با والدین حتی به مدتهای کوتاه
-
مقتدر باشید نه مستبد
اگرچه هیچ کتابی در مورد فرزندپروری کامل و قطعی نیست، اما یک درس کلیدی که از سالها تحقیق به دست آمده این است که همه سبکهای فرزند پروری «موثر» سالم نیستند. تفاوت بین مستبد بودن و مقتدر بودن را در مقام والد درک کنید.
- فرزند پروری مستبدانه: این سبک از فرزندپروری رفتاری سفت و سخت و کنترلکننده را نمایندگی میکند که بر تسلط و اجرای قوانین تأکید دارد.
- فرزندپروری مقتدرانه: این سبک از فرزندپروری نمادی از رفتاری منعطف است که ساختار را در اولویت قرار داده و در عین حال استقلال را نیز تشویق میکند.
-
صبر و اعتماد خود را افزایش دهید
مطالعهای در سال ۲۰۱۵ که در مجله بریتانیایی روانشناسی رشد منتشر شد، نشان داد که کودکان از سالهای پیشدبستانی شروع به ابراز بخشهای مختلف شخصیت خود میکنند. این خودنمایی کودکان که به منظور کشف هویت بزرگسالی در آنها اتفاق میافتد، اغلب واکنشهای منفی والدین را به دنبال داشته و به هویت آنها آسیبی جدی وارد میکند.
به منظور تقویت ارتباط و ایجاد فضای امن، والدین باید اعتماد و صبر داشته باشند و خود را از واکنشهای تکانشی یا هیجانی باز دارند.
نتیجهگیری
پذیرش فرزندان به همان شکلی که هستند و خود انتخاب میکنند، بزرگترین چالش پیش روی والدین است. این مشکل گاهی ریشه در مشکلات روانشناختی والدین و انتقاداتی که به خود دارند، باز میگردد. برای عبور از این چالش بهتر است به یاد داشته باشید که ارتباط مؤثر به عنوان بستری برای روابط سالم و انعطافپذیر والدین و فرزند عمل میکند. با پذیرش این سه ایده، میتوان بر چالشهایی غلبه کرد که مانع گفتوگوهای معنادار در روند فرزند پروری هستند.
منبع: www.forbes
پیشنهاد مطالعه: قلقلک دادن کودکان ممنوع! را بخوانید.