اقامتگاه‌های تسخیرشده توسط ارواح

منتشر شده در ۲۴ مرداد ۱۴۰۰

زمان مطالعه: 2 دقیقه

اقامتگاه‌های تسخیرشده در آمریکا از آن مواردی است که نسبت نزدیکی با مسائل ماورالطبیعه دارد. از آن مسائلی که فرهنگ مردم عامه همواره به دنبال آن است تا عوامل متافیزیکی را توجیه کند.

هر زمان که انسان از درک پدیده‌های اطرافش عاجز می‌ماند، آن‌ها را به مسائل متافیزیکی نسبت می‌دهد. در نتیجه، تمایل انسان به مسائل ماورالطبیعه، پدیده‌ای است که هزاران سال تداوم داشته است. البته باید پذیرفت مسائلی در دنیا هستند که ما نمی‌توانیم توضیح منطقی برای رخ دادن آن‌ها پیدا کنیم. اقامتگاه های تسخیرشده در آمریکا از آن پدیده‌هایی است که یکی از این موارد را شامل می‌شود. برای خواندن آن با ما در مجله دلتا همراه باشید.

خانه رید، تنسی

خانۀ رید، یک هتل تاریخی است که در سال ۱۸۷۲، در نزدیکی ایستگاه قطار شهر ساخته شد. البته شکارچیان روح بسیاری بودند که جسارتِ مواجهه با آنالیزا نترلی را داشتند. آنالیزا چراغ‌ها را خاموش و روشن و شیر آب را در دستشویی باز و بسته می‌کند. به شکل سایه‌ای گذرا در بخش‌های مختلف اتاق دیده می‌شود. حجمی از فضای سرد تولید می‌کند و به‌شدت نسبت به مهمانان مرد حساس است.

با آنکه مدرک معتبری وجود ندارد اما مردم محلی معتقدند که همسر آنالیزا در وان حمام او را به قتل رسانده و سر از تنش جدا کرده است. تقریبا تمام کسانی که در این اتاق اقامت داشتند، اتفاقات عجیبی گزارش کرده‌اند. به همین دلیل، حتی با گذشت بیش از یک قرن از مرگ آنا، اتاق را به شکل قبل نگه داشته‌اند.

هتل استنلی، کلرادو

از هتل استنلی به‌عنوان دیزنی‌لند ارواح نام می‌برند. طبقۀ چهارم هتل محل اقامت فرزندان و پرستاران خانواده‌هایی بوده که از هتل دیدن می‌کردند. با اینکه دیگر چنین تفکیکی در هتل وجود ندارد اما همچنان در راهروهای طبقۀ چهارم، صدای خنده و دویدن می‌شنوید. ارواحی که در این هتل دیده شده‌اند گاهی به‌شدت شمایل انسانی دارند، مانند روحی که بالای پله‌ها می‌ایستد. اما بعضی از این ارواح، بیشتر از دیگران دیده شده‌اند. ارواح این هتل چراغ‌ها را خاموش و روشن و صداهای ترسناک تولید می‌کنند. از جاروبرقی متنفر هستند و گاهی صحبت می‌کنند.

هتل آلاسکان، آلاسکا

داستان از آنجایی آغاز شد که تعدادی از مسافران این هتل مدعی شدند در اتاق ۳۱۵ اتفاقات عجیبی رخ داده و موجودی شبح‌گونه دیده‌اند. تا اینکه یک روز ملوانی به این هتل آمده و درخواست کرد که در اتاق ۳۱۵ اقامت داشته باشد.

هنوز چند ساعت از اقامت این ملوان در اتاق نگذشته بود که صدای داد و فریاد و شکستن شیشه بلند شد. مدیران و کارمندان هتل سراسیمه به اتاق آمدند. درست جلوی چشم تمام کسانی که برای کمک آمده بودند، ملوان در حالی‌ که از ترس به خود می‌لرزید از پنجره بیرون پرید. هیچ‌کس علت این رفتار او را نفهمید. با اینکه اتفاق مشابهی هرگز رخ نداد اما همچنان مهمانان این اتاق می‌گویند که فضای اتاق سنگین است و ماندن در آن احساس ناخوشایندی به انسان می‌دهد.