روستای ایستا طالقان که به روستای توقف هم مشهور است یکی از رازآلودترین مکان‌های جهان محسوب میشود که در استان البرز واقع است. سبک زندگی در این روستا به دور از از مدرنیته و بر مبنای زندگی قاجاریه صورت می‌گیرد. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم درباره روستایی که به ایستگاه توقف تکنولوژی معروف است صحبت کنیم.
ویژگی‌های عجیب روستای ایستا طالقان
ایستا روستای منظم و تمیزی است که از دور شبیه به یک دهکده کوچک سبز به نظر می‌رسد. ساکنین ایستا در اصل ترک‌زبان هستند. در کوچه‌های این روستا اثری از رد پای خودروها دیده نمی‌شود. مردم روستا، زندگی و آداب و رسوم گذشته را همچنان حفظ کرده‌اند.
در روستای ایستا کسی کاری به کار کسی ندارد. برای تردد در بین کوچه ها و خیابان‌هایی که در این روستا وجود دارد شما می‌بایست که از اسب و قاطر استفاده کنید.
مردمانی که چون تابلو نقاشی زندگی و آداب و رسوم گذشته را در عصر ارتباطات یدک می‌کشند. نه تنها شبها پای تلویزیون نمی‌نشینند که به شب‌نشینی هم اعتقادی ندارند. عروسی و عزا ندارند و مراسمی چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و… برای آنان معنا و مفهومی ندارد. مهمان‌نواز هستند به شرطی که احدی از زنان قصد ورود به روستای آنها را نداشته باشد.
در روستا زنان هم زندگی میکنند همان‌طور که تاکنون کسی از دنیای بیرون زنان آنان را ندیده است. اما به ندرت از خانه خارج می‌شوند. در واقع فقط وقتی مجبور هستند از خانه بیرون می‌روند.
اهالی روستای ایستا یا روستای توقف شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمی‌آیند. هیچ‌گونه خدمات دولتی را دریافت نمی‌کنند. جایی که هرگونه امکانات دنیای جدید را نمی‌پذیرند.
وضعیت تحصیل و سبک زندگی در روستای ایستای طالقان
راه درآمدی اهالی روستای ایستا
با تمام این دنیای بسته‌ای که ایستایی‌ها برای خودشان دست و پا کرده‌اند، آنها ثروتمندند و منبع درآمدشان هم فروش زمین‌های پدری است که در تبریز داشته‌اند. آنها زمین کشاورزی در روستا دارند. دور زمین‌هایشان را با درختان تبریزی محصور کرده‌اند و مایحتاج خود را از این زمین‌ها تامین میکنند.
برخی مردم این روستا دامدار هستند. غذاهای کاملا سنتی و محلی از جمله لبنیات از مهم‌ترین وعده‌های غذایی آنها است. گوشت حیوانات حلال گوشت نر را نیز گاهی مصرف میکنند. لباسی ساده که تا روی زانو‌های مردان را می‌پوشاند، لباس اغلب مردان این روستا است. اگر به ایرانگردی علاقه دارید، بهشت پنهان از چشم گردشگران در ایران را بخوانید.
ازدواج در روستای ایستا
نوع ازدواج‌ها در روستای ایستا بین خودشان است. سببی و نسبی با هم نسبت دارند. هیچ‌وقت پسری ایستایی با دختری خارج از روستا ازدواج نمی‌کند و هیچ دختری نمی‌تواند به ایستا بیاید و زندگی کند.
با همه این‌ها که نمی‌شود وارد زندگی مردم این روستا شد، ولی دیدن موقعیت این روستا و حس‌کردن و دیدن دیوارهایی که پشتش دنیای دیگری است هم می‌تواند جذاب باشد. البته به شرطی که آرامش این انسان‌های شریف را به هم نزند.
پیشنهاد مطالعه: برای دیدن مطالب بیشتر از گردشگری، دریاچه ای که یک شبه همه را کشت! را بخوانید.
محمدی
۲۵ آذر ۱۴۰۱ در ۵:۱۳ ب٫ظ
عالی بود
فاطمه امیری
۲۶ آذر ۱۴۰۱ در ۱۱:۱۲ ق٫ظ
سپاسگزارم.
ناشناس
۱۵ شهریور ۱۴۰۱ در ۵:۵۰ ب٫ظ
ناشناس
۹ شهریور ۱۴۰۱ در ۱۱:۵۰ ب٫ظ
مگه طالقان بین البرز و قزوین نیست چطور به تبریز ربط داده شده این روستا
مونا اصفهانی
۱۰ شهریور ۱۴۰۱ در ۹:۴۹ ق٫ظ
دوست عزیز مردمان این روستا اصالتا ترک زبان و از مقلدین آیت الله میرزا صادق مجتهد تبریزی هستند که بیش از ۸۰ سال است از دنیا رفته است. میرزا صادق مجتهد تبریزی از آن دسته فقهایی بودند که به طور نظری و علمی تاکید بسیار زیادی روی روش «طرد مطلق اندیشه تجدد و دستاوردهایش» داشت و تا آخر عمرش به عدم جواز به کار بردن ابزار مدرن و امور جدید فتوا می‌داد. بنابراین به خاطر داشتن همین اعتقاد اهالی این روستا را اهل توقف نامیدند که به نوعی می‌توان گفت در زمان متوقف شده‌اند.
ناشناس
۹ شهریور ۱۴۰۱ در ۸:۲۰ ب٫ظ
چقدر جالب ومفید
مونا اصفهانی
۱۰ شهریور ۱۴۰۱ در ۹:۳۳ ق٫ظ
مرسی بابت حضور ارزشمند شما🌹
ناشناس
۳ اسفند ۱۴۰۰ در ۱۱:۰۸ ب٫ظ
ناشناس
۵ مرداد ۱۴۰۰ در ۵:۱۰ ب٫ظ
ناشناس
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۵:۳۷ ب٫ظ
خیلی جالب
احمد
۱۳ شهریور ۱۴۰۱ در ۶:۴۷ ب٫ظ
خداشفابدهد!! خود آزاری میکنند.چراباید ازرفاه وامکانات فرارکرد؟؟ رواج خرافات مذهبی،اینگونه باعث عقب افتادگی میشود. متاسفم برای فرزندان آنها که هنوز درعصر قجر زندگی می کنند! بیچاره ها دنیای بیرون راندیده اند وهیچ تصوری ازمدرنیزه ندارند، وگرنه اینگونه اسیر جهل وخرافه نمی شدند.عجب آدم هایی پیدامیشوند.یعنی خودشان راازمکانات محروم کرده اند که مثلا پیرو فلانی هستند!! که چه بشود؟؟
ناشناس
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۱:۱۱ ب٫ظ
ناشناس
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۱۲:۴۴ ب٫ظ
این مطلب رو جایی دیگه هم خونده بودم نمیدونستم صحت داره
سیدسعید صیادی
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۱۱:۴۴ ق٫ظ
ناشناس
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۱:۰۷ ق٫ظ
ناشناس
۱۸ تیر ۱۴۰۰ در ۱۰:۱۵ ب٫ظ
ناشناس
۱۸ تیر ۱۴۰۰ در ۸:۲۶ ب٫ظ
ناشناس
۱۸ تیر ۱۴۰۰ در ۷:۱۳ ب٫ظ
ناشناس
۱۸ تیر ۱۴۰۰ در ۶:۴۹ ب٫ظ
چقدر جالب بود
سارا امیرانی
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۸:۵۳ ق٫ظ
سپاس از همراهی مهربانانه شما.
ناشناس
۱۹ تیر ۱۴۰۰ در ۱۱:۴۷ ق٫ظ
خیلی عالی مرسی