افزودنی‌های ترسناک که ما را به مرگ نزدیک می‌کنند!

 ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که از مواد مخدر چیز‌هایی به مراتب بدتر و در دسترس‌تر هستند که ما را تهدید می‌کنند. در این میان مواد بی‌شماری هستند که روزانه آن‌ها را می‌خوریم ولی از مضرات آن‌ها خبر نداریم. بطور مثال در خوراکی‌های خوشمزه فست‌فود چندین افزودنی‌ وجود دارد که اگر درباره آن‌ها بدانیم ممکن است کمی بیش از قبل به فکر معده‌ خودمان بیفتیم. با مجله دلتا همراه باشید تا در رابطه با چند افزودنی‌ ترسناک بیشتر بدانید.

دی اکسید گوگرد

از این افزودنی‌ ترسناک برای جلوگیری از قهوه‌ای شدن مواد یا بعنوان یک نوع عامل سفید کننده استفاده می‌شود. دی اکسید گوگرد (از قطران زغال‌سنگ) را می‌توان در میوه‌ها و سبزیجات و همچنین به عنوان ماده افزودنی در نوشیدنی‌ها یافت. با این‌حال، این ماده نگهدارنده، ویتامین B۱ و B۱۲ را از بین می‌برد و باعث مرگ‌ومیر افراد مبتلا به حساسیت‌های مزمن می‌شود. این افزودنی‌ شیمیایی بی‌ارزش، برای کارخانجات و شرکت‌ها ارزش زیادی دارد و باعث کاهش هزینه آن‌ها در تولید می‌شود.

 نیترات‌ها

از این افزودنی‌ به عنوان نگهدارنده گوشت و پنیر و کمک به طعم و رنگ آن‌ها استفاده می‌شود. برخی از عوارض جانبی که در اثر مصرف نیترات‌ها برای افراد مختلف بوجود می‌آید، عبارتند از: سردرد، برافروختگی چهره و مشکلات خونی.

سلولز

این ماده از گیاهان می‌آید و واقعا برای شما خوب است. اما به عنوان یک نوع جایگزین با فیبر بالا، با چربی کم به آرد و روغن در غذا‌های حجیم اضافه می‌شود و این یک فاجعه شیمیایی است. همچنین در موادی مانند سس سالاد، شربت توت فرنگی، کلوچه و پنیر استفاده می‌شود. منبع این ماده خمیر، چوب فرآوری شده‌ است. اما نه سلولزی که از درختان به دست می‌آید، سلولزی که به شکل پودر با جوشاندن پالپ در مواد شیمیایی و یا با روش‌های خاصی، با اضافه کردن آن به اسید به دست آمده باشد.

 دی اکسید سیلیکون

 این ماده به عنوان شن و ماسه شناخته‌ شده‌‌ و استفاده اولیه آن برای ساخت شیشه و سیمان است. آن را نیز به عنوان یک عامل ضد شکل‌پذیر در فلفل قرمز استفاده می‌کنند. شاید باورش سخت باشد که برای جلوگیری از چسبیدن گوشت‌های فرآوری شده به یکدیگر از شن و ماسه استفاده می‌شود. این افزودنی‌ ظاهرا مضر نیست، اما مطمئنا خوراکی هم نیست.

کارمینیک اسید

شما ممکن است نام این افزودنی را در صنعت رنگ‌آمیزی مواد غذایی شنیده باشید. این ماده تقریبا در همه چیز از نوشابه گرفته تا دسر مربا و ژلاتین وجود دارد. اما این قرمز دانه، منبع چندان جالبی ندارد. منبع یک حشره است. این رنگ زیبا از حشرات خشک خرد شده گرفته شده‌ است. همچنین در خانواده همین حشره سوسک‌هایی وجود دارد که در صنعت «لعاب شیرینی پزی» به عنوان لاک یا جلا دهنده استفاده می‌شود.

 آل سیستئین

این افزودنی‌ ترسناک یک اسید آمینه است که کمک می‌کند تا قابلیت انعطاف پذیری خمیر، بهتر شود. منبع رایج بدست آوردن این ماده، موی انسان و پر اردک است. فست فود‌ها حدود ۸۰٪ این ماده را از پر‌های اردک به دست می‌آوردند. اما این همیشه صدق نمی‌کند. شاید بشود آن را به عنوان یک نوع شبه آدم‌خواری به حساب آورد.

لجن صورتی

این ماده به افزودنی‌ سریع در صنایع  غذایی معروف است. درحالی‌که قانونی وجود دارد که استفاده از این ماده را ممنوع کرده است. اما مک دونالد توانسته است اجازه استفاده از این افزودنی‌ ترسناک را برای افزودن به گوشت گاو خود بگیرد. آن‌چه نگران کننده است این است که این لجن صورتی با هیدروکسید آمونیوم استفاده شده‌ است که برای کشتن هر گونه باکتری در اسپری‌ها وجود دارد. همچنین از آن بعنوان پاک‌کننده‌، کود و حتی بمب خانگی استفاده می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب آدامس جویدن ممنوع! را بخوانید.