واقعیت این است که با چشمان غیر مسلح می‌توانید به دوردست‌های عالم سفر کنید. اگر مایل به دیدن ستارگان در شب هستید، در این نوشتار از مجله دلتا با ما همراه باشید.
کهکشان راه شیری با گستردگی بیش از ۱۲۰ هزار سال نوری، حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد که عظمت آن در ذهن نمی‌گنجد. این در حالی است که در جهان نیز بیش از ۲ تریلیون کهکشان وجود دارد. کیهان بطور عجیبی غیرقابل توصیف است و مغز هر متفکری را به چالش می‌کشد.
در روی زمین و در ارتفاع صفر از سطح دریا حد دید افقی به دلیل رطوبت، غبار و انحنای زمین، تنها بیست کیلومتر است. برای دیدن ستارگان و اجرام دورتر باید ارتفاع بیشتری از سطح دریا گرفت. در بلندترین نقطه زمین، یعنی قله اورست، معمولاً امکان دیدن برخی ستارگان و اجرام از فاصله ۳۳۹ کیلومتری وجود دارد.
وقتی به آسمان شب می‌نگریم، احساس می‌کنیم آنچه می‌بینیم همان چیزی است که در همین لحظه زمانی خاص وجود دارد. با این حال اینگونه نیست.
با چشم غیرمسلح در شرایط تاریکی کامل، عدم آلودگی نوری، بدون ابر، بدون نور مزاحم ماه، نمای کامل آسمان را می‌توان با حدود ۹۰۰۰ ستاره مشاهده کرد. هر یک از این ستاره‌ها در کهکشان خودمان وجود دارند. بنابراین، هیچکدام از آن‌ها میلیون‌ها سال نوری از ما فاصله ندارند.
برخی از این ستاره‌ها هزاران سال نوری فاصله دارند. ستاره شباهنگ درخشان‌ترین ستاره آسمان شب است و حدود ۶.۸ سال نوری از زمین فاصله دارد. در حالی که دورترین ستاره که با چشم غیرمسلح قابل رویت است در فاصله بیش از ۱۶۰۰۰ سال نوری است.
با استفاده از یک “دوربین شکاری” می‌توانید حدود ۹۰۰۰ تا حدود ۲۰۰ هزار ستاره را مشاهده کنید. اگر یک “تلسکوپ کوچک” با قطر دهانۀ سه اینچ” داشته باشید، می‌توانید تا ۵ میلیون ستاره را مشاهده کنید. اگر از یک “تلسکوپ آماتور عمیق” با قطر دهانه ۱۵ اینچ” استفاده کنید، می‌توانید تقریبا ۳۸۰ میلیون ستاره را در کهکشان خود مشاهده نمایید.
پیشنهاد مطالعه: مطلب آیا می‌دانید آی کیو شما چند است؟ را در مجله دلتا بخوانید.
