هجوم صدها کرکس‌ سیاه به پنسیلوانیا

ساکنان شهر ماریتا در ایالت پنسیلوانیای آمریکا این روزها حس حضور در لوکیشن واقعی فیلم پرندگان آلفرد هیچکاک را دارند. تنها این بار به‌جای مرغ‌های دریایی و گنجشک‌ها، مردم شهر مورد هجوم کرکس سیاه قرار گرفتند. این پرندگان لاشخور جثه‌ای نسبتا بزرگ دارند و طول بالاهایش به ۱،۵ متر نیز می‌رسد. کرکس‌ها هم‌اکنون مشغول سوراخ کردن پشت‌بام‌ها و واژگون کردن سطل‌های زباله و انداختن فضولات خود روی درختان هستند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این اتفاق می‌خوانید.

برخی از مردم برای فراری دادن این پرندگان به کوبیدن قابلمه و ماهی‌تابه متوسل شدند. حتی برخی هم مواد آتش‌بازی روشن کردند. برخی هم به راهکار خلاقانه‌تری دست زده و کرکس‌های تاکسیدرمی‌شده‌ای را جلوی منازل خود آویزان کردند. ظاهرا این پرندگان لاشخور از دیدن اجساد همنوعان خود به وحشت می‌افتند. بااین‌حال، این راهکارها موقتی هستند و با توجه به آنکه کرکس سیاه پرنده‌ای محافظت شده محسوب می‌شود، امکان شکار بدون جواز آن‌ وجود ندارد. در آمریکا زنده‌گیری، کُشتن یا نگه‌داری بدون مجوز کرکس‌های سیاه غیرقانونی است و متخلفان به جریمه نقدی تا ۱۵ هزار دلار و حبس تا ۶ ماه محکوم می‌شوند. استفاده از تاکسیدرمی‌های کرکس مؤثر است، ولی قیمت آن بالا است و نیاز به مجوز نیز دارد.

مَت رایس، زیست‌شناس حیات‌وحش، قبلا در سال ۲۰۱۹ به شبکه تلویزیونی پَترویت نیوز گفته بود: «سابقا کرکس سیاه تنها محدود به قسمت‌های جنوب شرقی کشور می‌شدند. ولی طی چند دهه گذشته و به‌خصوص طی پنج سال گذشته در پنسیلوانیا، شاهد افزایش جمعیت این پرندگان و متعاقب آن گزارش‌های عدیده‌ای از خسارات و درگیری‌ بوده‌ایم.» در گذشته، این پرندگان مهاجرت می‌کردند، ولی تغییرات آب‌وهوایی باعث می‌شود که بیشتر در منطقه بمانند. دردسرهای کرکس‌ها تنها به منازل و ساختمان‌ها محدود نمی‌شود، بلکه این پرندگان تهدید جدی برای حیوانات کوچک هستند که همین مشکلات زیادی را برای دامپروران و صاحبان حیوان خانگی به وجود آورده است.

فضولات این پرندگان لاشخور می‌تواند باعث از بین رفتن درختان و گیاهان شده و بیماری‌هایی مانند سالمونلا (نوعی مسمومیت غذایی) و انسفالیت (التهاب مغز) را نیز به وجود بیاورد. کرکس‌ها از استفراغ به‌عنوان یک مکانسیم دفاعی بهره می‌برند که بوی بسیار زننده‌ای دارد. زوجی که کرکس‌های سیاه به خانه ییلاقی آن‌ها در فلوریدا هجوم آورده بودند، این بو را به بوی «تعفنی که از هزار نعش پوسیده بلند شده باشد» تشبیه کرده بودند.

وب‌سایت کوآرتز نیز در این خصوص گزارش داده است که این پرندگان لاشخور گاها طعمه‌های خود را از ارتفاع حدود ۹۰ متری به زمین پرت می‌کنند، به دکل‌های مخابراتی و ساختمان‌های بلند آسیب رسانده و باعث رعب و وحشت مردم می‌شوند. مسئولان شهر همچون موارد مشابه از ورود به ماجرا خودداری کرده و اعلام کردند که بودجه عمومی را نمی‌توانند صرف محفاظت از املاک خصوصی کنند. مقامات شهرداری‌ها می‌توانند درخواست صدور مجوز کُشتن کرکس‌های سیاه را از دولت فدرال کنند و ساکنان هم امیدوار هستند که کُشتن تعدادی از این پرندگان باعث فراری دادن بقیه شود.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «مهم‌ترین گونه های در خطر انقراض» را بخوانید.