جزیره متحرک در ایران

می خواهیم شما را به شناختن مکانی اسرارآمیز دعوت کنیم که دست طبیعت ترسیمش کرده است. به دریاچه چملی گول در شمال شرقی شهرستان تکاب و ۳ کیلومتری شرق روستای بدرلو می‌رویم. با مجله دلتا به دیدن پدیده رمزآلود چَملی گول یا دریاچه شناور بیایید.

نام‌های دریاچه چملی گول

معروف‌ترین نام این جزیره‌ شناور، چَملی گول است. این نام به معنای برکه‌ای که در وسط آن جزیره‌ای از چمن قرار دارد، می‌باشد. چملی گول به چمن متحرک، جزیره شناور و چملی نیز شهرت دارد.

چَملی گول، بی‌‌‌نظیرترین پدیده ایران

۱۵ کیلومتر که از شهرستان تکاب فاصله بگیریم و روستای بدرلو را پشت سر بگذاریم، به منطقه ای می‌رسیم که مربوط به دوره سوم زمین‌شناسی است. در میان دره‌ای عمیق و پس از گذر از کنار گل‌های زیبا و درختان سر به فلک کشیده، چملی گول در میان نیزارهای بلند دیده می‌شود.

دریاچه‌ای که در یک منطقه باتلاقی قرار گرفته است در میان نیزارهای بلند، محصور شده است. این دریاچه در ارتفاع ۲۳۴۰ متری از سطح دریا قرار دارد. عمق آن هنوز به طور دقیق اندازه‌گیری نشده اما ۸ تا ۱۵ متر تخمین زده می‌شود.

داستان جزیره چملی گول چیست؟

پدیده‌ای که به تماشای آن نشسته‌ایم چیزی شبیه به سایر دریاچه‌های ایران نیست. در کنار لذت بردن از سکوت بی‌بدیل منطقه، آنچه که در ابتدا نظرمان را به خود جلب می‌کند، پوشش سبزی است که در میان دریاچه قرار دارد.

این پوشش سبز شبیه به یک نیم قوس کمانی است. این پوشش سبز همانند جزیره‌ای در میان آب دیده می‌شود. قطر دریاچه ۸۰ متر است.

این قطعه شناور در زیباترین حالت حدود ۵ تا ۸ متر با کناره دریاچه فاصله دارد. این جزیره در ۴ فصل سال، منظره‌ دیدنی خود را حفظ می‌کند. همین حرکت جزیره باعث شده است تا قطر دریاچه به مرور افزایش یابد و قطر قطعه متحرک هم بیشتر شود.

این جزیره از کجا آمده است؟

کسی درباره اینکه این پوشش سبز از کجا آمده نظری ندارد. اما خیلی‌ها می‌دانند که ریشه‌های نی‌های بلندی که روی این جزیره قرار دارند، در هم تنیده و قطعه‌ بزرگ و شناوری را بر روی دریاچه ایجاد کرده‌اند. نی‌های این جزیره، گاه حتی تا ۲ متر هم قد می‌کشند.

علت حرکات وقت و بی وقتش هم هنوز رازی سر به مهر است. عده‌ای می‌گویند که این جزیره با حرکت وضعی زمین به حرکت در می‌آید. برخی هم عوامل طبیعی و وزش باد را عامل حرکت آن می‌دانند.

آغاز و سرانجام دریاچه

آب دریاچه از اعماق زمین تامین می‌گردد. چشمه‌های جوشانی که در عمق دریاچه هستند آب را از اعماق زمین به دریاچه منتقل می‌کنند. در کنار این چشمه‌ها، چشمه‌های دیگری نیز از اطراف به دریاچه می‌ریزد.

آبی که سرریز و از دریاچه خارج می‌شود، در کانال کوچکی جریان می‌یابد. این آب در گذر از چمنزارهای اطراف، آن‌ها را سیراب می‌کند.