یکی از موضوعات مهم در روابط میان زوجین پرداخت نفقه است. نفقه زن در واقع میزان وجهی است که مرد از بابت هزینه‌های زندگی باید به همسر خود بپردازد. نفقه زن تا حدی مهم است که قانون‌گذار مقررات ویژه‌ای را به آن اختصاص داده است، اما پرداخت نفقه عقد دائم با نفقه در عقد موقت با هم تفاوت‌هایی دارند. در واقع، بر خلاف عقد دائم، مرد الزامی به پرداخت آن در عقد موقت نخواهد داشت؛ در این نوشتار از مجله دلتا به دریافت نفقه در عقد موقت و شرط نفقه می‌پردازیم.
نفقه در عقد موقت
به موجب قانون مدنی، در عقد منقطع یا صیغه موقت، زن حقی برای دریافت نفقه ندارد؛ به همین دلیل، مرد نیز الزامی به پرداخت نفقه به همسر موقت خود نخواهد داشت. به موجب ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی در عقد موقت زن حق نفقه ندارد. همانطور که از این ماده مشخص است، به موجب قانون مرد الزامی به پرداخت نفقه نخواهد داشت؛ به همین دلیل، زن نمی‌تواند برای مطالبه نفقه عقد موقت اقامه دعوا کند، اما در عقد دائم مرد موظف است به همسر خود نفقه بپردازد، در غیر این صورت، می‌توان به دلیل ترک انفاق از وی شکایت کرد.
شرط نفقه در عقد موقت
همانگونه که گفته شد، مرد تکلیفی به پرداخت نفقه ندارد، اما این امر استثنائاتی هم دارد. بر اساس ماده ۱۱۱۳ قانون “در عقد انقطاع زن حق نفقه ندارد؛ مگر اینکه شرط شده باشد یا آنکه عقد مبنی بر آن جاری شده باشد”. همانگونه که از ادامه این ماده بر می‌آید، پرداخت نفقه منوط به توافق زوجین است، بنابراین، در صورتی که زن و مرد در زمینه نفقه با هم به توافق برسند، پرداخت نفقه صیغه الزامی می‌شود. همچنین در صورتی‌که بنای طرفین بر پرداخت نفقه باشد و به طور ضمنی التزام به پرداخت نفقه را بتوان از عقد استنباط کرد، می‌توان آن را از مرد مطالبه کرد. در ازدواج موقت اصل بر عدم لزوم نفقه است مگر قرارداد یا عرف این تکلیف را بر عهده مرد گذاشته باشند که در این صورت اگر مرد نفقه زن را نپردازد، زوجه می‌تواند به دادگاه رجوع کرده و نفقه خود را از طریق دادگاه مطالبه کند و بر اساس ماده ۱۱۲۹ قانون مدنی اگر مرد از دادن نفقه خودداری کند و الزام کردن وی به پرداخت ممکن نباشد زن می‌تواند از دادگاه درخواست کند که مرد را ملزم کند تا باقی مانده‌ی مدت عقد را بذل کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطالبه مهریه در عقد موقت را بخوانید.
ناشناس
۲۰ آبان ۱۳۹۹ در ۱:۰۸ ق٫ظ