محروم کردن از ارث، قانونی یا غیر قانونی؟

زمانی که فرد زنده است می‌تواند، هر تصمیمی درمورد دارایی‌اش بگیرد و حق هر‌گونه دخل و تصرفی در اموال و دارایی خود را دارد. اما به محض اینکه فردی فوت می‌کند، اموال او به بازماندگان تعلق می‌گیرد. اگر فرد بخواهد در مورد اموال خود بعد از مرگش تصمیمی بگیرد، این عمل تنها در یک صورت ممکن است و آن هم از طریق وصیت است. به عبارت دیگر فرد در زمان حیاتش، می‌تواند از طریق وصیت در مورد دارایی‌اش تصمیم بگیرد. گاهی ممکن است پدر یا مادری قصد داشته باشد که همه اموال خود را به یکی از فرزندان خود بدهد و یا گاهی ممکن است تصمیم بگیرد فرزندی را کلا از ارث محروم کند. در این نوشتار از مجله دلتا به محروم کردن از ارث و مورد قبول یا نبودن وصیت حاوی محرومیت از ارث می‌پردازیم.

محرومیت از ارث

ممکن است متوفی تعیین کند که دارایی وی پس از مرگ او چگونه تقسیم شود. بعنوان مثال متوفی در زمان حیاتش وصیت کند اموال او صرف امور خیریه شود و یا یکی از فرزندان خود را طبق وصیت‌نامه از ارث محروم کند و یا کل اموال را برای یکی از فرزندانش وصیت کند. وصیت در یک سوم اموال متوفی نافذ (مورد قبول) است و اگر بقیه وراث قبول کنند و رضایت دهند وصیت متوفی به بیش از یک سوم پذیرفته می‌شود. زمانی‌که فرد وصیتی می‌کند که فرزند خود را از ارث محروم کند، فقط تا میزان ثلث اموال، این وصیت قابل قبول است.

محرومیت از ارث به موجب قانون

اکثر افراد جامعه به صورت‌های مختلف عبارت محرومیت از ارث را شنیده‌اند. اما آیا واقعا امکان محروم کردن یکی از اولاد از ارث ممکن است یا خیر؟ طبق ماده ۸۳۷ قانون مدنی، محرومیت از ارث به این صورت است که اگر فردی به موجب وصیت، یک یا چند نفر از ورثه خود را از ارث محروم کند، وصیت مزبور نافذ نیست. محرومیت از ارث با وصیت، اگر چه تا ثلث وصیت درست است، اما در حقیقت محرومیت وراث از کل اموال طبق قانون از ارث مورد قبول نیست.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب نحوه تنظیم وکالت بلاعزل را مطالعه کنید.